روز یک

پلی لیست موزیک هام خیلی تکراری و حوصله بر شده برام!

ب شدت دختر لوسی شدم

۲۴ ساعتی دلم خلوت با مامانمو میخواد 

آغوشش .. هرچند شاید درکم نکنه .. نتونه راهنمایی صحیحی کنه برام ولی همون بغل اش یه دنیا برام بسه..

یعنی تنها چیزیه ک وقتایی ک حالم بده

این دنیا نمیخام ،، جلو چشمام میاد

دوری از خونه و خانواده خیلی سخته

گنگ بودن راهی ک انتخاب کردی هم بیشتر

اجبار هایی ک گاهی از پدر مثلا بهت تحمیل میشه

زندگی این روزام یکم سخت شده!  ولی خب؟ چ میشه کرد؟

کلی هم درس اطرافم هست که باعث شده از شادی ام کم بشه

انگار همش دنبال ی چیز بیرونیم که حالمو تغییر بده ولی خب پیدا نمیکنم:(

برا همین کمتر مینویسم چون دوست ندارم حس بد درونیم ب شماها سرایت کنه..

غریجات۲

احساس میکنم بودن با چنین هم اتاقی هایی یه امتحانه

یه پخته شدن درست و درمون

که صبرم بالا ک کمتر حساس باشم

ک کمتر حرص بخورم

ک بی تفاوتیم نسبت ب ادما بیشتر بشه

تقدیر این جوری رقم زده تا بزرگ شم

تا از شخصیت برون گراییم ی درون گرا شم

کسی چ میدونه دلیل تقدیر چیه..

پس باز باید بگم که الحمد الله علی کل حال..

...

غریجاااات

گفتم که واقعا زندگی تو خوابگاه داره برام سخت می‌گذرره 

از اینکه همه فوکوس ان رو هم دیگه!

در حدی ک میدونن رنگ لباس و شلوار هرروزم چ رنگیه

واسه منی ک جزییات فقط آدمای واقعی زندگیم مهم هستن و نسبت ب بقیه بی تفاوتم وحشتناکه !

واسه منی ک بدم میاد کسی بپرسه کجا میری! کجا بودی

اخه این مسائل ب هم اتاقی چ ربطی داره؟

از بددهنی هم اتاقی متنفرم ولی از غر غر زدن خودمم خسته:(((

اون روز هم اتاقی نه چندان با فرهنگ وارد اتاق شده و میگه کفشای بی صاحاب مال کیه !!😑

اخه باو این چ لحن صحبت کردنه؟

چقدررر ادما از دور خوبن و از نزدیک وحشتناک 

مشاور گف که ب مشکلاتت مشکل اضافه نکن

زندگی زیاد سخت نگیر و اینا

گف که برنامه بریز برا طول روزت..  سعی کن از تنهایی و خلوت لذت ببری..

اوووم هم اتاقی های من خیلی خاله زنک اند ..از اینا ک وسط اتاق ساعت ۷ صبح میشینن و راجع ب شخصیت دوست پسر دوستشون حرف میزنن نقد میکنن بد میگن

قشنگ مشخصه سینگل بودن بهشون فشار آورده :/ بابا اخه ب شمااااا چه

خلاصه با هم اتاقی های سمی روزگار میگذرونم !:)))))