فرهنگ ظواهر

به نظرم از لحاظ فرهنگی و اجتماعی ب شدت افت کردیم

همون قدر ک تو بحث اقتصاد و کرونا خوب پیش نرفتیم..

امروز ک جلوی آینه زل زدم ب چهره ام تو فکرم این اومد ک ظواهر چقدر مهمه؟  چرا باید دنبال جلب زیبایی نسبی بود؟

اینکه ریمل و کرم و موارد دیگه ای ک به چهره ادم جذابیت بیشتری میده چرا بابد کاربرد داشته باشه؟

چرا دنبال یه تیپِ نسبی معمولی نیستیم دیگ تو جوامع؟ 

راستش ملاک زیبایی داره کم کم برام تغییر میکنه.. احساس میکنم در بند زیبایی شدن نابودت میکنه..تو هرچقدر زیبا باشی ادم زیباتر از تو هم هس!

از اینکه بخوام بدون هیچ گونه آرایشی حتی کرم پودر بیرون برم یکمی خجالت میکشم! اون روز یه نفر بهم گف ارایش عرف شده..

اوممم.. کاش ب جای در بند زیبا بودن اخلاق خوب عرف میشد، وفا به برادر، دوست، خانواده عرف میشد..

کمک ب هم نوع عرف میشد

احساس میکنم بدجور ب بازی گرفته شدیم

تحت کنترل ظواهر شدیدا شدیم.. من واقعا دلم قیافه نچرال همه ادما میخواد! و البته نچرال خودم.

البته ک خیلی زیاد ارایش نمیکنم و محدوده .. اما اینکه بخوام تو بحث ظاهر زشت یا زیبا بودن خودمو قیاس کنم متنفرم..

کاش فرهنک ظواهر عوض میشد..پوشش یه چیزی ک دست انسان هاست و هرجور بخوان می‌گردن اما زیبا سازی با مواد مصنوعی ک فرهنگ شده واقعا مصخرفه..

میترسم میترسم از بچه ۴ ۵ ساله ای ک تو اون سن دنبال زیبا بودنه..