رها رها رها! #شاید چالش هفته ها تغییر

عشق تو وجود تک تکمون جریحه داره حتی وقتی در منفورترین حالتِ حسی وجودی قرار میگیریم..

اون لحظه هم یه چیزی قلقکمون میده سمت یه چیز و شاید هم یه شخص..

و میگردیم دنبال امید تازه واسه زندگی..

حالا این  بهونه امید میتونه صرفا مجازی و معنوی باشه یا زمینی و ملموس..

و من این روزا دارم امیخته این دو تا رو تجربه میکنم!

دارم یاد میگیرم از بی رحمی هام کم کنم..قلبمو صاف کنم از همه چیز و همه کس..

ادا در نیارم و حساس نباشم..

تصور همچین دنیایی هم جذابه واسم..

پذیرفتن غیر و لاغیر..

و آغوش تمام روزهای کنون..

مدام یا تو اینده غوطه ورم یا گذشته..

و یادم رفته یه اکنونی هم هست ک تا بجنبیم میشه قبل..

دلم میخواد این سنی ک توشم پر تغییرات تدریجی قشنگ باشه..

پر گذشتن از دیروز ها باشه !

منِ امروزم رو مدیون گذشتم بدونم اما تو گذشته هم غرق نشم..

من تجربه یه دنیای جدید و میخوام..

شاید حرفای الانم جوگیری باشه اما تصورشم قشنگه برام..

دلاشفت این روزا همون مجهول الحال دیروزه

شایدم کاکتوس..

همه این اسما خودم بودم و هنوزم هستم..همون قدر سریع گذش و به چشم خودم دیدم و هربار تجربه پستی و بلندی متفاوت..

روزای جدیدی هم تو راهه..

و الان من اون موقع رو میسازه..

#چالش هفته های تغییر(شمام دوس داشتین شروع کنید )