برای کنکور گذرونده های 98💛(پست دوم) (شهرغریب؟!!)

سلام 

خوب سوالی ک ممکنه ذهنتونو درگیر کنه : برم شهر غریب یا نه؟ 

باید بگم ک اگر خانوادتون مشکلی با این قضیه نداره باید بگم ک دیگ بقیش برمیگرده به شخصیت خودتون.

اینک چقدر وابسته خانواده اید؟ شهر غریب من رو ک مستقل نبودم خیلی و تا سر کوچه به زور میرفتم رو پخته تر و مستقل تر کرد.

شاید اولش سخت باشه تنهایی قوی بودن:)))

ولی کم کم به نظرم میشه عادت کرد من طبق خودم میگم البته

چون هرکس خصوصیاتش فرق داره.

توجه یه ظرفیت درونی هم کنید اگ قراره بیاید دانشگاه لطفا لطفا حواستون به خودتون و 'نجابتتون' فارغ از اعتقادات باشید.

شهر غریب نشه واستون شهر ازادی و باعث شه خیلی راحت بگم' پاکیتونو از دست بدید'

چه پسر و چه دختر.. مطالعه گنید و کمک بگیرید ک بدونید خطای بزرگ نکنید

ممکنه وسوسه شید ولی خوب حواستون جمع باشه(تو پست های بعدی میگم بیشتر ایشالله)

تو شهر غریب شاید مجبور شید یه وقتایی دور از هم خوابگاهی ها زار زار بخاطر نبود پشتیبان گریه کنید..

ممکنه نتونید خیلی غذاهای درست و حسابی بخورید ! غذای خوابگاه ما خیلی خوشمزه نیست حقیقت..

ولی خب محیط دوستی خوابگاه؛ تجربه کنار زیادی ادم بودن؛ هم خوبه

پس برمیگرده به شخصیت خودتون

اگ خیلی وابسته خانواده هستید قبلش دو دو تا چهار تا کنید و بینید میزره دور شید یا ن..

خوابگاه بودن ادمو بزرگتر میکنه و شاید اندکی صبورترر

به نظر من بد نیست

من هم روزای خیلی سختی داشتم تو شهر غریب هم روزایی ک راضی بودم

پس به شخصیت خودتون بیشتر برمیگرده^_^

 

ایشالله پست بعدی هم چیزهای دیگم میگم براتون

سوالی داشتید در خدمتم🌿

ک بپردازم تو پست های بعد یا کامنت